Maurice Béjart: ‘Succes is nooit mijn doel geweest’Jongeren die nauwelijks twee minuten geboeid kijken naar historische balletfragmenten, komen massaal naar dansvoorstellingen in een groot voetbalstadion. Het lijkt een onmogelijke opgave, toch lukte het choreograaf Maurice Béjart om met zijn populaire ballet grote groepen mensen kennis te laten maken met dans.
Béjart combineerde de klassieke ballet techniek met sensueel heupswingen en exotische dansstijlen. Hij gebruikte daarbij nauwelijks decor en kostuums om een groot publiek te bereiken. Hoe hem dat lukte, legt hij in een vraaggesprek in Knack als volgt uit: ‘Ik houd me geen seconde bezig met dat soort vragen. Dat is mijn probleem niet. Ik werk, keihard, al heel mijn leven. Ik maak dingen waarvan ik houd. Dingen die ik mooi vind. Mensen komen ernaar kijken, er is lof, er is kritiek, maar van dat hele post-gebeuren lig ik geen moment van wakker. Succes is nooit mijn doel geweest. Absoluut niet.’ Hoewel Béjart een breed publiek bereikte, hadden mensen ook kritiek op hem: hij zou aan choreografisch machtsvertoon doen en dure kitsch maken.
Maurice Béjart maakte enorm vernieuwende/populaire dansen. Hij eiste van zijn dansers altijd een hoogtechnische klassieke basis, hij legde de lat altijd heel hoog. Hij had dus wél oog voor de traditionele danstraditie. Betekent dat niet dat hij weet waar hij het over heeft en weet waar de grens ligt tussen kunst en kitsch?
Béjart combineerde de klassieke ballet techniek met sensueel heupswingen en exotische dansstijlen. Hij gebruikte daarbij nauwelijks decor en kostuums om een groot publiek te bereiken. Hoe hem dat lukte, legt hij in een vraaggesprek in Knack als volgt uit: ‘Ik houd me geen seconde bezig met dat soort vragen. Dat is mijn probleem niet. Ik werk, keihard, al heel mijn leven. Ik maak dingen waarvan ik houd. Dingen die ik mooi vind. Mensen komen ernaar kijken, er is lof, er is kritiek, maar van dat hele post-gebeuren lig ik geen moment van wakker. Succes is nooit mijn doel geweest. Absoluut niet.’ Hoewel Béjart een breed publiek bereikte, hadden mensen ook kritiek op hem: hij zou aan choreografisch machtsvertoon doen en dure kitsch maken.
Maurice Béjart maakte enorm vernieuwende/populaire dansen. Hij eiste van zijn dansers altijd een hoogtechnische klassieke basis, hij legde de lat altijd heel hoog. Hij had dus wél oog voor de traditionele danstraditie. Betekent dat niet dat hij weet waar hij het over heeft en weet waar de grens ligt tussen kunst en kitsch?
Maurice Béjart stichtte in 1960 het Ballet van de XXste Eeuw in Brussel. Sinds 1987 werkte hij in Zwitserland als artistiek leider van het ‘Béjart Ballet Lausanne’. Hij won in 1974 de Erasmusprijs. Een week geleden is Maurice Béjart op 22 november 2007 overleden op 80-jarige leeftijd.
Bekijk Béjarts’ Ballet for Life op You Tube:
http://nl.youtube.com/watch?v=K5crrernfAY
