zondag 27 april 2008

Een dansende camera

Kun je ballet en film combineren? Hans van Manen vindt dat je balletten zo sec mogelijk moet registreren. Zonder opsmuk. “Bij veel registraties van balletten krijg je de visie van de filmer cadeau.” Hij bedoelt dat een filmer vaak inzoomt op gezichtsuitdrukkingen en emoties, terwijl de choreograaf dat helemaal niet zo bedoelt. Balletten worden daar, in zijn ogen, tekort mee gedaan. Maar is dat zo? Is registratie zonder opsmuk de beste manier? Het is zonder twijfel waar, dat dansers veel aan deze registraties hebben bij het instuderen van nieuwe werken. Maar dat zijn vooral praktische argumenten.

Als we gaan kijken naar de registraties als een kunstwerk op zich, kunnen we dan zeggen dat de balletten tekort worden gedaan? Misschien mogen we dan niet meer praten over ‘een registratie van dans’, maar ontstaat er een heel nieuw product: videodans. Daarin zijn de filmische aspecten en dansante aspecten even belangrijk. ‘Rosas danst Rosas’ van Anne Teresa de Keersmaeker is daarvan een goed voorbeeld. Ik vind dat deze choreografie door de manier van filmen op een hoger niveau komt. De ritmische manier van filmen komt de choreografie ten goede. De camera registreert hier niet alleen, hij danst mee…

Hans van Manen heeft niet helemaal ongelijk. Bij veel registraties zoomt de camera op verkeerde momenten in. Dat doet de juiste spanning, die in het theater zo goed voelbaar is, helemaal teniet. Veel van Van Manens werken zijn door zijn vriend en filmer Henk van Dijk (foto) opgenomen. Zonder opsmuk. Deze zijn in een dvd-box verzameld, die toch echt wel een ‘must have’ is voor iedere dansliefhebber.














Hans van Manen, Master of Movement
6 DVD’s met het oeuvre van Hans van Manen
Uitsluitend verkrijgbaar via Stichting Hans van Manen en de verkooppunten van Het Nationale Ballet, Nederlands Dans Theater en Introdans.

http://www.hansvanmanen.com/