Even zit ik weer in het geschiedenislokaal van mijn middelbare school. We krijgen een dvd te zien die de stof moet verlevendigen. IJverig zit ik aantekeningen neer te pennen. Uiteindelijk verlaat ik, overdonderd van alle personen, data en verdragen het lokaal.Ik zit echter niet op een harde houten stoel in het ijskoude geschiedenislokaal, maar lekker knus op de bank thuis. Toch heeft de documentaire van Les Ballets Russes veel weg van de vertrouwde geschiedenisdocumentaires op school. In de documentaire worden zovéél namen genoemd, dat mijn gedachten na tien minuten al net zo’n warboel zijn als de geschiedenisaantekeningen vol verwaande koninginnen, machtzuchtige generaals en heldhaftige soldaten. Waarschuwing: deze documentaire is dan ook vooral een documentaire voor liefhebbers!
Opmerkelijk is de enorme ambitie en toewijding van de oud-dansers van Les Ballets Russes. De dansers en danseressen, die in de documentaire allemaal al lang de leeftijd hebben om met pensioen te gaan, zijn stuk voor stuk nog aan het werk. Zeventig jaar oud, tachtig jaar oud. Velen van hen geven hun passie voor ballet en gevoel voor dramatiek door aan jongere generaties, en staan nog elke dag in de balletstudio. Tekenend voor de discipline is de uitspraak van een van de oud-danseressen. ‘Ik heb al twee dagen mijn oefeningen aan de barre niet gedaan’. Waarna ze ijverig haar oefeningen voortzet, en haar benen zo hoog optilt dat ik alleen jaloers kan zijn en hoop, dat ik als ik zo oud ben, dat ook nog zo kan.
Ik vind het ondanks de bijna geschiedenisles-achtige stijl een documentaire waar ik blij van word, het enthousiasme en de toewijding van de dansers werken aanstekelijk. Ik hoop dat ik ook met zulke fantastische mensen mag samenwerken. Die zijn - eerlijk is eerlijk - in deze documentaire erg trots en zelfverzekerd.
Ballets Russes filmmakers Dan Geller en Dyana Goldfine
Xandry’s filmrapport: plus één spitz(op een schaal van min drie spitzen tot plus drie spitzen)
Hommage van Nationaal Ballet
In 2009 is het honderd jaar gelden dat Les Ballets Russes, de legendarische groep van impresario Serge Diaghilev, werd opgericht. Het Nationaal Ballet brengt in februari een hommage aan dit gezelschap. Diaghilev liet het Westen kennismaken met fabelachtige Russische dansers als Nijinski, Pavlova en Karsavina en vooruitstrevende choreografen als Fokine, Massine, Balanchine en Nijinski. Tegelijkertijd gaf hij de danskunst een nieuw en avant-gardistisch aanzien, door samenwerkingsverbanden te smeden met kunstenaars als Picasso, Matisse, Braque en Gris en componisten als Stravinsky, Debussy, Prokofjev, Ravel en Satie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten