Cultuurbotsing: wel energie, mist spanning

Zwanenmeer Bijlmermeer II is een samenwerkingsproject tussen klassieke dansers van het Nationale Ballet en urbandansers van het gezelschap Don’t hit mama. Het belooft een spannende ontmoeting te worden tussen twee dansstijlen en culturen. Het Nationale Ballet wil met de voorstelling een nieuw publiek bereiken. Samenwerken met Don’t hit mama lijkt de ideale combinatie hiervoor. Een voorstelling met een fascinerende ontmoeting tussen de culturen, een kijkje achter de clichés. Als bij de inleiding wordt verteld dat er in Tchaikovsky wel degelijk een beat zit, ben ik helemaal benieuwd! Het valt echter tegen: de voorstelling is alles behalve spannend. De voorstelling kabbelt voort. De energie en het enthousiasme van de urbandansers maken meer indruk dan de klassieke dansers.

In de voorstelling is het originele verhaal van het Zwanenmeer volledig losgelaten. Universele thema’s en verbanden tussen het Zwanenmeer en stadsverhalen vormen het uitgangspunt. Toch winnen de verschillen tussen de culturen de aandacht. De dansers worden naast elkaar geëtaleerd. De nadruk ligt op de contrasten. Het is een collage voorstelling waarin urban en klassiek naast elkaar staan, maar tot een échte ontmoeting komt het niet. Bijna een opluchting zijn de parodieën van de urbandansers op de klassieke passen: héél even wordt er contact gemaakt. Toch mist de voorstelling balans. Zwanenmeer Bijlmermeer II blijkt een energieke voorstelling. Een zoektocht van tien dansers vanuit verschillende achtergronden om met elkaar een voorstelling te maken. Het blijft bij de zoektocht. De klassieke dansers staan model in prachtige klassieke poses, in een soms wat onbeholpen choreografie. Te midden van een energie explosie. Een voorstelling zonder harmonie en spanning.

Zwanenmeer Bijlmermeer II
Gezien in Schouwburg Rotterdam, 15 februari 2009