Ik kende Sarah Bernhardt alleen van een gedicht geschreven door Hans Vlek. Een gevelgedicht in Den Bosch. Het staat op de zijgevel van een restaurant geschilderd:
Als ik sterf
dan liefst
zoals
Sarah Bernhardt.
Theatraal
groots,
ontroerend.
En dan
weer opstaan
voor de bloemen.
Deze week ging ik naar een tentoonstelling in het Joods Historisch Museum: ‘Sarah Bernhardt, de Kunst van het Grote Drama’. Sarah Bernhardt werd voor mij meer dan een gevelgedicht, ze kreeg een gezicht.
Als ik sterf
dan liefst
zoals
Sarah Bernhardt.
Theatraal
groots,
ontroerend.
En dan
weer opstaan
voor de bloemen.
Deze week ging ik naar een tentoonstelling in het Joods Historisch Museum: ‘Sarah Bernhardt, de Kunst van het Grote Drama’. Sarah Bernhardt werd voor mij meer dan een gevelgedicht, ze kreeg een gezicht.
De knappe actrice Sarah Bernhardt (1844-1923) was mysterieus en veelzijdig. Op de tentoonstelling zie je alles terugkomen: de mythe dat ze in een doodskist sliep om zich beter in een toneelrol te kunnen inleven, tot karikaturen van een geldwolf met een grote neus.
Bernhardt was een meester in het sterven op toneel. Ze heeft het vele malen gedaan en het was eigenlijk tijdens elke voorstelling vaste kost. De kunst van het doen alsof, de kunst van elke keer sterven (en opstaan voor de bloemen). Sarah was een ster op het toneel en ook daarbuiten. Ze was een multi-talent, ze was buiten actrice ook beeldhouwer, schilder, ondernemer en model. Ze kon veel, was geliefd maar tegelijkertijd omstreden. Een beroemdheid roept altijd mythes en verhalen op en is bovendien een ideale persoon om karikaturen van te maken. Ook nu nog worden er mythes rond beroemde mensen gevormd, denk alleen al even aan de vele roddelbladen die elke week weer de sappigste verhalen over hun beroemdheden paraat hebben. Bekende personen zijn voer voor karikaturisten.
Je kunt het zo gek niet bedenken of het is op de expositie te zien: haar spiegel, kleding, films, toneelfoto’s, geluidsopnames en reclames. Misschien wat chaotisch, maar toch denk ik dat het de beste manier is om Sarah Bernhardt weer tot leven te wekken. Ze was veelzijdig en dé superster van de 19e eeuw.
Xandry
De expositie duurt nog tot 16 september 2007 in het Joods Historisch Museum. Hieronder vind je een link naar de site van het joods historisch museum: ‘Sarah Bernhardt De Kunst van het Grote Drama’
http://www.jhm.nl/tentoonstellingen.aspx?ID=127
Foto: Andy Warhol portretteerde Sarah Bernhardt als één van tien beroemde Joden uit de 20e eeuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten