vrijdag 12 oktober 2007

Intieme rituelen van tijd

‘Ik kan de voorstelling niet uitleggen’, zegt de Roemeense danser en choreograaf Edward Clug. Jan Zobel houdt een inleiding voor de voorstelling van ‘Le Sacre du Temps’ van Station Zuid en heeft daarbij de choreograaf van de avondvullende voorstelling uitgenodigd om de voorstelling een beetje uit te leggen. Maar hij is stellig: ’Je moet de voorstelling zelf zien en voelen’.

De lichten in de zaal gaan uit en het gordijn schuift open. De zaal is stil van verwachting, twee dames van middelbare leeftijd, die in de rij voor me zitten, blijven echter maar kletsen. Ik heb al keer geïrriteerd gezucht als ze eindelijk ophouden. De voorstelling begint dan ook niet met groot spektakel: je ziet dansers bewegen, maar eigenlijk ook niet: ze bewegen zich uiterst subtiel en geruisloos. Maar ook dat is deel van de voorstelling. De voorstelling hoeft ten slotte niet altijd te beginnen met hoge sprongen en veel spektakel.

De voorstelling ‘Le Sacre du Temps’ is gebaseerd op de beroemde uitvoering ‘Le Sacre du Printemps’ van Igor Stravinsky. ‘Le Sacre du Temps’ gaat over tijd: het eerste deel van de voorstelling gaat over het tekort aan tijd en het tweede deel gaat over tijd op het emotionele niveau met individuele impulsen. Het element tijd zie je vaak terug komen in de choreografie en het decor. De dansers bewegen zich regelmatig als een tikkende klok op en neer.


En een bundel licht vanuit het decor beweegt zich langzaam – als een klok - van de ene kant van het toneel naar de andere kant. Het eerste deel van de voorstelling wordt gekenmerkt door herhaling, gewenning en controle. Het tweede deel van de voorstelling zien we impulsen, de dansers lijken af en toe geen controle te hebben over het lichaam, lichaamsdelen lijken als vanzelf te leven. Ook de muziek van de Sloveense componist Borut Krzišnik speelt een belangrijke rol. De muziek is experimenteel en erg bepalend voor de voorstelling. Als de muziek opzwepend is, dan dansen de dansers krachtiger maar ook worden de bewegingen meer staccato en minder vloeiend.

En het is waar: de voorstelling behoeft geen uitleg van de choreograaf. Al hoor ik in de pauze een bezoeker tegen haar vriendin zeggen: “Ik snap het decor niet, jij wel?”

Station Zuid, Sacre du Temps
Choreografie: Edward ClugDans: Mirjana Doric,
Heleen van Gigch, Christian Guerematchi, Gaetano La Mantia, Catarina Meneses, ideon Poirier, Mirjana Pop Aleksova, Sascha Vincke, Marieke van Delft
Balletmeester: Andrew Greenwood
Decor- en kostuum ontwerp: Nota Bene Muziek: Borut Kržišnik
Gezien Theaters Tilburg, 9 oktober



Geen opmerkingen: