maandag 6 juli 2009

Heimwee naar iets dat ik niet mocht meemaken

Het is bloedheet, ik sta met vriendinnen in een rozentuin in Groningen. We besluiten verkoeling te zoeken onder een haag van planten. Terwijl we even uitrusten nemen we een paar foto’s. Ik pak mijn telefoon erbij, zie dat ik een bericht heb. Ik beluister het gemiste bericht af. Ik slaak een kreet en mijn vriendinnen kijken raar op uit een fotosessie… na een korte stilte zeggen ze : ‘Er is iets heel leuks gebeurd óf iets heel ergs….’

Pina Bausch een van de meest legendarische choreografen van de twintigste eeuw blijkt op 68 jarige leeftijd te zijn overleden. Pina Bausch was een uniek en revolutionair choreografe die een stempel heeft gedrukt op de moderne dans. Ze heeft niet alleen veel dansers en choreografen, maar ook beeldend kunstenaars, acteurs en filmmakers geïnspireerd. Pina Bausch verbrak de grens tussen dans en theater. In haar ´Tanztheater´ werd geacteerd, gezongen, gewandeld en gedanst. Het repetitieproces was bij het doorbreken van de dansconventies erg belangrijk. In repetities vroeg Bausch haar dansers naar persoonlijke herinneringen en gaf ze opdrachten; de uitkomsten van deze experimenten gebruikte ze vaak in haar stukken. Zo vroeg ze dansers op het toneel te praten over hun eerste liefde in hun moedertaal.


De bijzondere aanpak leidde tot befaamde voorstellingen, zoals Café Muller en Kontakthof. Voorstellingen die volgens Bausch gaan over het leven; ‘It is about life and about finding a language to describe life’. Het werk kenmerkte zich door de nadruk op het fragiele geluk tussen de verschillende seksen, er bestaat in Bausch’ werken nooit een neutrale relatie tussen de man en de vrouw. Soms wel emotionele wreedheid. Het publiek confronteerde ze met emoties als vervreemding, leed, wreedheid, melancholie en nutteloosheid. Af en toe afgewisseld met gevoeligheid en hoop. Een bekende uitspraak van Bausch is dan ook: ‘I’m not interested in how people move, but what moves them.’ De dans grijpt toeschouwers bij de keel, daarnaast kan er gelachen worden. Bittere grimassen op de gezichten van de toeschouwers door het sarcasme in de voorstellingen, maar ook momenten die iemands leven voorgoed binden aan de dans, en wellicht zelfs het leven een beetje beïnvloeden.

Na de dood van Michael Jackson, kort voor het overlijden van Pina Bausch, ontstond er enorme commotie. De kranten staan er al dagen bol van, speculaties en complottheorieën worden overvloedig aan het gretige publiek aangeboden, ook op internet, radio en televisie. Pina Bausch, die voornamelijk in de theaterwereld een internationale faam genoot, behaalde ook publiciteit. De media spreken van een legendarische choreografe met een enorme invloed. Een welverdiend eerbetoon, dat in vergelijking met de ‘King of Pop’ helaas bescheiden uitvalt.

Mijn vriendinnen staan al weer in een fotogenieke pose. Ik voeg me met een weemoedig gevoel weer bij het gezelschap. Ik droomde al enkele jaren ervan een keer een voorstelling te zien in Wuppertal. Terug in de trein heb ik heimwee naar iets dat ik niet mocht meemaken. Ik hoop dat ik binnenkort een voorstelling van Bausch kan zien, helaas zonder dat de choreografe nog leeft. In de schaduw van het overlijden van Michael Jackson, is een van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw overleden. Pina Bausch een pionier en legendarische persoonlijkheid in het theater en de dans.

Foto- en filmcollage Pina Bausch: http://www.youtube.com/watch?v=Z4tYVFTQiOg

Geen opmerkingen: