Keihard werken op de Parade

Aan de achterkant van het NS station Utrecht prijkt het walhalla van de kleine theatermakers. Een oase van kermislichtjes en gezellig gekeuvel komt je tegemoet. Het festivalterrein van de Parade bestaat uit allerlei tentjes die worden bevolkt door stewardessen, radioverslaggevers en circusdirecteuren. Elkaar overstemmend proberen de acteurs het slenterende publiek naar binnen te lokken. Het is keihard werken voor de jonge theatermakers! Als vliegeniers rennen ze door het publiek, op zoek naar nieuwsgierige passanten. Met een snelle en enthousiasmerende babbel, zoals die kenmerkend is voor een gemiddelde shampoo reclame, spelen de acteurs in op de verlekkerde blikken van toeschouwers. Om vervolgens vijf minuten later, na een voorbereiding, ‘want dat doen professionele acteurs’, gewoon weer op de planken te staan.

Ik begin de avond met ‘Ja! Ja! Ja!’ Van Scholten, Lovsky en Joensen van Volksoperahuis, ‘een vrolijke muzikale revue over de zonzijde van crisis’. Aanstekelijke melodietjes en korte sketchesover de positieve kant van makelaars die bankroet zijn, zorgen ervoor dat de toeschouwers mee deinen op gammele stoeltjes en met een brede glimlach uit de circustent stappen. Dat de verhaallijn niet altijd goed uit de verf komt, nemen we voor lief.

Na een korte pauze voor een maaltijd, sta ik voor de tent waar ik ‘Radio de Schoonheid’ zal gaan bekijken, een samenwerking tussen Het NUT en Theatergroep Aluin. De grootste klassiekers van het theater komen voorbij, in de vorm van een radioverslaggeving van een sportwedstrijd. In enkele minuten worden Romeo en Julia, Wachten op Godot, Macbeth en andere klassiekers magistraal uit de doeken gedaan. De theaterstukken worden een sportverslag dat zindert van spanning tussen twee rivaliserende families of leidt tot verveling als gevolg van het wachten op de aankomst van een verwacht persoon.

Tenslotte bezoek ik ‘Niets is echt moeilijk’, van Theatergroep WAK. Een voorstelling die plaats vindt in - wat nog het meeste lijkt op - een grote houten blokkendoos. In de overvolle blokkendoos met toeschouwers, komen drie mannen binnen. Geschrokken van het publiek tonen de mannen hun kunstjes. Krampachtig en met de nodige podiumvrees voeren ze allerlei nutteloze acties uit. De drie acteurs zetten zonder woorden hulpeloze mannen neer, die van alles proberen en doen, maar niets wil echt lukken. Een zeer komisch en overtuigend trio, dat de karakters prachtig neerzet.

Wat een heerlijk festival! Waar maak je tenslotte nog mee dat volwassen mensen gierend van pret in een zweefmolen zitten en angstige kreetjes slaken bij het schommelen van de stoeltjes?

http://www.deparade.nl/

Nog tot 26 juli in Utrecht
Van 31 juli tot 16 augustus in Amsterdam